[google-translator]
„პრეგო“ იტალიურად ნიშნავს _ ინებეთ, მობრძანდით.. „პრეგო რეალე “ კი, _ სამეფო „პრეგოს“. თბილისის ისტორიული პიცერიის მიპატიჟებას, სააგენტო „ფოსტალიონი“ სიამოვნებით დათანხმდა და ვაჟა-ფშაველას 4– ში განთავსებულ პიცერიას _ „პრეგო რეალე“-ს ესტუმრა. მისი მფლობელები არიან ცოლ-ქმარი, ეკატერინე წერეთელი და ზაალ ჩიკვაიძე. კვების ეს ობიექტი ვაჟა-ფშაველას ქუჩაზე 15 წელია არსებობს და უამრავი ერთგული კლიენტიც ჰყავს.
.
ის 15 წელი ვაჟა_ფშაველას 2-ში ფუქციონირებდა, მაგრამ ავარიულ სახლში მერიამ გასამაგრებელი სამუშაოები დაიწყო, რაც ბიზნესს აფერხებდა. „პრეგო რეალე“ კი, საყვარელ სტუმრებს ვერ უღალატებდა, ამიტომ მეპატრონეებმა ახლომდებარე სახლში გადაწყვიტეს გადასვლა _ ვაჟა-ფშაველას 4-ში. ამჯერად უკვე იქ ხვდებიან კლიენტებს სასიამოვნო კერძებით, სიყვარულით და სითბოთი. პიცერიაში, კედლებზე, საინტერესო სურათების გამოფენა დაგვხვდა. როგორც აგვიხსნეს, ფოტოები მეპატრონეებს თავად აქვთ ჩამოტანილი რომიდან, ფლორენციიდან, ვენეციიდან. ოდრი ჰეპბერნი, სოფი ლორენი, მასტროიანი, ტოტო , ვენეციის, რომის და სხვა ქალაქების სიუჟეტები სტუმრების თვალს ხიბლავს. ერთ-ერთ კედელზე გამოფენილია ასევე იტალიიდან ჩამოტანილი ლამაზად გაფორმებული თეფშები, რომლებსაც თავისი ისტორია აქვს. თურმე იტალიის ყველა რესტორანი თავისი სახელობის თეფშს აკეთებდა და შესაბამისადაც აფორმებდა. ახლა ეს რესტორნები აღარ არსებობს და მოხატული თეფშებიც ანტიკვარად იქცა.
იტალიური კვება იმითაც არის სახელგანთქმული, რომ ცხელი კერძები მხოლოდ შეკვეთის მიღების შემდეგ მზადდება. მას იტალიელები „ექსპენტორეს“ უწოდებენ. თბილისში „პრეგო“ პირველად რომ გაიხსნა, მეპატრონეებმა მალევე გადაწყვიტეს ქსელის გაფართოვება, ანუ ამ სახელწოდების კვების ობიექტების სხვა ადგილებში გახსნა, მაგრამ პროექტი ვერ განხორციელდა. ისინი მიხვდნენ, რომ ჯანსაღი კვების საკითხებს ყველგან სრულყოფილად ვერ გააკონტროლებდნენ. ამის გამო ორი მოწილე ერთმანეთს კეთილად დაცილდა და ვაჟა-ფშაველას ქუჩაზე „პრეგო რეალე“ დარჩა.
.
პიცერიის მეპატრონე, ბატონი ზაალი სამზარეულოში ფუსფუსს მოვაცდინეთ და თბილისში პირველი იტალიური პიცერიის გახსნის ამბავი მოვაყოლეთ.
_ პიცერიის გახსნაზე ზრუნვა 1999 წლის ბოლოს დავიწყეთ. თბილისში ამ დროს ორი პიცერია იყო, მაგრამ იქ ამერიკულ პიცას აკეთებდნენ _ მაღალს, მეტი ცომით. ჩვენ იტალიური, თხელი პიცის დანერგვის მცდელობა გვქონდა. საერთოდაც, პიცის წარმოშობა იტალიურია. მისი გამოცხობა ნეაპოლში, სამხრეთ იტალიაში დაიწყეს და პირველად ის ღარიბების საჭმელი გახლდათ. ცომს მოზელდნენ, ზედ აყრიდნენ რაც ჰქონდათ და ასე აცხობდნენ. იტალიური პიცის გამოცხობა თავდაპირველად შეშის ცეცხლზე დავიწყეთ, მაგრამ ამან ბევრი დისკომფორტი შეგვიქმნა, შემდეგ კი იტალიიდან ორსართულიანი ელექტროღუმელი სპეციალურად ჩამოვიტანეთ. ჩვენმა არჩევანმა გაამართლა და უამრავი კლიენტი მოგვაწყდა. იმხელა რიგები იმართებოდა, ხალხი მანქანებში იჯდა და ისე ელოდა რიგს. ქართველ მცხობელებს იტალიური ტექნოლოგიით პიცის გაკეთება მე ვასწავლე. იტალიაში წლების განმავლობაში ვცხოვრობდი და იქ ავითვისე ეს ყველაფერი. თხელი პიცის მთავარი ღირსება ის არის, რომ ის მსუბუქი მოსანელებელია და კუჭს მძიმედ არ აწვება. ასევე ცხვება სწრაფად, 3-4 წუთში. ზოგჯერ მას იტალიური ინგრედიენტებით ვამზადებთ, ზოგჯერაც იტალიური წესით თავად ვაკეთებთ მის ინგრედიენტებს. შემიძლია რამდენიმე რჩევა მივცე მათ, ვისაც იტალიური წესით მომზადებული პიცა უყვართ და მას ზოგჯერ სახლში თავადაც ამზადებენ. არ გამოიყენონ „კეტჩუპი“ და პამიდვრის კონცენტრატი, ანუ პასტა. მხოლოდ ცოცხალი და კარგად შემოსული, მოგრძო ჯიშის პომიდორი უნდა გამოიყენონ, რომელსაც იტალურად „სანმარცანო“ ჰქვია. მას კანი უნდა გაეცალოს და ცოტა ნივრით, ზეითუნის ზეთით და ბაზილიკით სოუსით მომზადდეს. ბაზილიკი ჩვენებური შაშკვლავის მონათესავე მცენარეა და საქართველოშიც ხარობს. ქართველებში ხშირად მიღებულია, რომ პიცაზე უნდა იყოს „კეტჩუპი“ და მაიონეზი, მაგრამ მომხმარებლის გადარწმუნებას ადვილად ვახერხებთ. ჩვენი რეცეპტით მომზადებული პიცა ჯანსაღი კვების პროდუქტია, რადგან ინგრედიენტებიანი კომპონენტი მის შემადგენლობაში არ არის. ჩვენს სამზარეულოში ვამზადებთ 40 სახეობის პიცას და 30 დასახელების მაკარონს. ყველა მათგანს კი, შესაფერის სოუსს ვუკეთებთ.
_ პიცერიის გახსნაზე ზრუნვა 1999 წლის ბოლოს დავიწყეთ. თბილისში ამ დროს ორი პიცერია იყო, მაგრამ იქ ამერიკულ პიცას აკეთებდნენ _ მაღალს, მეტი ცომით. ჩვენ იტალიური, თხელი პიცის დანერგვის მცდელობა გვქონდა. საერთოდაც, პიცის წარმოშობა იტალიურია. მისი გამოცხობა ნეაპოლში, სამხრეთ იტალიაში დაიწყეს და პირველად ის ღარიბების საჭმელი გახლდათ. ცომს მოზელდნენ, ზედ აყრიდნენ რაც ჰქონდათ და ასე აცხობდნენ. იტალიური პიცის გამოცხობა თავდაპირველად შეშის ცეცხლზე დავიწყეთ, მაგრამ ამან ბევრი დისკომფორტი შეგვიქმნა, შემდეგ კი იტალიიდან ორსართულიანი ელექტროღუმელი სპეციალურად ჩამოვიტანეთ. ჩვენმა არჩევანმა გაამართლა და უამრავი კლიენტი მოგვაწყდა. იმხელა რიგები იმართებოდა, ხალხი მანქანებში იჯდა და ისე ელოდა რიგს. ქართველ მცხობელებს იტალიური ტექნოლოგიით პიცის გაკეთება მე ვასწავლე. იტალიაში წლების განმავლობაში ვცხოვრობდი და იქ ავითვისე ეს ყველაფერი. თხელი პიცის მთავარი ღირსება ის არის, რომ ის მსუბუქი მოსანელებელია და კუჭს მძიმედ არ აწვება. ასევე ცხვება სწრაფად, 3-4 წუთში. ზოგჯერ მას იტალიური ინგრედიენტებით ვამზადებთ, ზოგჯერაც იტალიური წესით თავად ვაკეთებთ მის ინგრედიენტებს. შემიძლია რამდენიმე რჩევა მივცე მათ, ვისაც იტალიური წესით მომზადებული პიცა უყვართ და მას ზოგჯერ სახლში თავადაც ამზადებენ. არ გამოიყენონ „კეტჩუპი“ და პამიდვრის კონცენტრატი, ანუ პასტა. მხოლოდ ცოცხალი და კარგად შემოსული, მოგრძო ჯიშის პომიდორი უნდა გამოიყენონ, რომელსაც იტალურად „სანმარცანო“ ჰქვია. მას კანი უნდა გაეცალოს და ცოტა ნივრით, ზეითუნის ზეთით და ბაზილიკით სოუსით მომზადდეს. ბაზილიკი ჩვენებური შაშკვლავის მონათესავე მცენარეა და საქართველოშიც ხარობს. ქართველებში ხშირად მიღებულია, რომ პიცაზე უნდა იყოს „კეტჩუპი“ და მაიონეზი, მაგრამ მომხმარებლის გადარწმუნებას ადვილად ვახერხებთ. ჩვენი რეცეპტით მომზადებული პიცა ჯანსაღი კვების პროდუქტია, რადგან ინგრედიენტებიანი კომპონენტი მის შემადგენლობაში არ არის. ჩვენს სამზარეულოში ვამზადებთ 40 სახეობის პიცას და 30 დასახელების მაკარონს. ყველა მათგანს კი, შესაფერის სოუსს ვუკეთებთ.
ბრიჯისგან მომზადებული საკვები იტალიაში საკმაოდ პოპულარულია. მისგან მომზადებულ კერძს იტალიელები „რიზოტოს“ ეძახიან. ჩვენც ვცდილობთ, რომ ბრინჯი ხშირად გამოვიყენოთ. ახლა გოგრის სეზონი დგება და გოგრის „რიზოტო“ ძალიან გემრიელია. ასევე სასიამოვნოა „რიზოტო“ სოკოთი და ჭინჭრით. ბრინჯით ვამზადებთ ესპანურ „პაეიას“, რომელსაც ასევე სჭირდება ქათმის და ზღვის პროდუქტები.
.
.
_ „რიზოტოს“, „პაეიას“ და სხვა იტალიური კერძების რეცეპტები იტალიიდან ჩამოგაქვთ?
_ იტალიაში როცა ვცხოვრობდი, ვუყურებდი მეგობრის მეუღლე როგორ ამზადებდა იტალიურ კერძებს და ბევრი საიდუმლო იქიდან ვიცი. ზოგიერთ რეცეპტს ინტერნეტში და წიგნებში ვპოულობ. საქართველოში იტალიის საელჩო 2000 წლის დასაწყისში გაიხსნა. პირველი ელჩი გახლდათ მიქელანჯელო პიპანი. მასთან და მის მეუღლესთან ახლო ურთიერთობა დავამყარეთ. ისინიც და იტალიის საელჩოს სხვა თანამშრომლებიც ხშირად მოდიოდნენ ჩვენთან, სამზარეულოში შემოდიოდნენ და გვასწავლიდნენ, როგორ გაგვეკეთებინა ესა თუ ის კერძი. საელჩოს მდივანი გახლდათ ანჯელა რომანო. მან მოიტანა ნაღები, რომელიც საჭირო იყო „ტირამისუს“ გასაკეთებლად, თავისი ხელით მოამზადა და მას შემდეგ სულ მისი რეცეპტით ვამზადებთ. თბილისში პირველი „ტირამისუ“ სწორედ ჩვენ დავამზადეთ რომანოს რეცეპტით. მან გვასწავლა, ადგილობრივი ინგრედიენტებით როგორ გაგვეკეთებინა ეს ნუგბარი. ელჩი და მისი მეუღლე ჩრდილოეთ იტალიიდან, პიემონტიდან იყვნენ. იქ გავრცელებულია ბაყაყის ბარკლები. ამ ქალბატონმა მითხრა, რომ ესეც უნდა გვეცადა და ამიტომ გავაკეთეთ. შემწვარი ბაყაყის ბარკლები ქართველებსაც მოეწონათ.
_ იტალიაში როცა ვცხოვრობდი, ვუყურებდი მეგობრის მეუღლე როგორ ამზადებდა იტალიურ კერძებს და ბევრი საიდუმლო იქიდან ვიცი. ზოგიერთ რეცეპტს ინტერნეტში და წიგნებში ვპოულობ. საქართველოში იტალიის საელჩო 2000 წლის დასაწყისში გაიხსნა. პირველი ელჩი გახლდათ მიქელანჯელო პიპანი. მასთან და მის მეუღლესთან ახლო ურთიერთობა დავამყარეთ. ისინიც და იტალიის საელჩოს სხვა თანამშრომლებიც ხშირად მოდიოდნენ ჩვენთან, სამზარეულოში შემოდიოდნენ და გვასწავლიდნენ, როგორ გაგვეკეთებინა ესა თუ ის კერძი. საელჩოს მდივანი გახლდათ ანჯელა რომანო. მან მოიტანა ნაღები, რომელიც საჭირო იყო „ტირამისუს“ გასაკეთებლად, თავისი ხელით მოამზადა და მას შემდეგ სულ მისი რეცეპტით ვამზადებთ. თბილისში პირველი „ტირამისუ“ სწორედ ჩვენ დავამზადეთ რომანოს რეცეპტით. მან გვასწავლა, ადგილობრივი ინგრედიენტებით როგორ გაგვეკეთებინა ეს ნუგბარი. ელჩი და მისი მეუღლე ჩრდილოეთ იტალიიდან, პიემონტიდან იყვნენ. იქ გავრცელებულია ბაყაყის ბარკლები. ამ ქალბატონმა მითხრა, რომ ესეც უნდა გვეცადა და ამიტომ გავაკეთეთ. შემწვარი ბაყაყის ბარკლები ქართველებსაც მოეწონათ.
ეკატერინე წერეთელი:
_ ჩვენი პიცერიის წარმატების ყველაზე დიდი საიდუმლო ზაალის ფენომენია. ჩვენს სტუმრებს ყველაზე ძალიან მოწონთ, როცა მეპატრონე არ არის ქართველი სტერეოტიპი, რომელიც ზის კაბინეტში. ზაალი თავად დგას გაზქურასთან, წინსაფრით და მომხმარებელს ახალ-ახალ გემოებს სთავაზობს. აწ გარდაცვლილი ზურა ჟვანია ხშირად სტუმრობდა ჩვენს პიცერიას. ერთხელ ზაალმა მას უთხრა, რომ „ფეტუჩინის სპაგეტს“ აქვე ვაკეთებდით. ბატონმა ზურამ დაიკაპიწა ხელები, შემოვიდა სამზარეულოში და ზაალი გამოიწვია _ მოდი ახლა გავეჯიბროთ, ვინ უფრო უკეთესად გააკეთებს ამასო. ამ დროს ის უკვე პრემიერ-მინისტრი იყო. როგორც ვიცი, მას ძალიან უყვარდა „ლაზანია“ _ ცომის ფენები, რომელთა შორისაც გარკვეული შემადგენლობაა წასმული. ახალი ჩამოტანილი გვქონდა ამ მაკარონის გასაკეთებელი აპარატიც. დაათვალიერა, ძალიან მოეწონა და მაშინაც უთხრა ზაალს, ერთხელ მე და შენ გავაკეთოთ და ვნახოთ რომელი გამოვა უკეთესიო. ახლაც ბევრი ცნობილი ადამიანი მოდის პიცერიაში. ჩვენი ოჯახური ბიზნესის სიმყარე ვფიქრობთ ორმა რამემ განაპირობა _ რომ არ გავაფუჭეთ პროდუქცია დროთა განმავლობაში და აქ მოსული ადამიანები თავს საკუთარ სახლში გრძნობენ. მე თვითონ. პედიატრი ვარ, ბავშვთა კვების სპეციალისტი და თვითონ ვაკონტროლებ , რომ აქ მოსულმა ბავშვმა უსაფრთხო და ჯანსაღი საკვები მიიღოს.
გვაქვს ბედნიერი შემთხევევებიც, როცა ახალგაზრდებმა ერთმანეთი აქ გაიცნეს და დაქორწინდნენ. ახლა უკვე შვილებიც მოდიან და მათაც უყვართ „პრეგო რეალე“.
ასევე შევიძინეთ უცხოელი მეგობრები, რომლებიც თავიანთ ქვეყნებში გვეპატიჟებიან. მე და ზაალი ირანში ჯერ კიდევ მაშინ ვიყავით, როცა ქართველებს იქ ხშირი მიმოსვლა არ ჰქონდათ. თეირანში და ისპახანში არაჩვეულებრივად გაგვიმასპინძლდნენ პიცერიაში გაცნობილი მეგობრები. ერთი წლის მერე კი, ისტამბულში, მათი შვილების ქორწილში მიგვიწვიეს. ვნახეთ ირანელების არაჩვეულებრივი ქორწილი. როცა ქორწილის სხვა სტუმრებმა გაიგეს საქართველოდან რომ ვიყავით ჩასული, ბოდიშს გვიხდიდნენ აღა მაჰმად ხანის და შახ აბასის გამო.
„პრეგო რეალეს“ საინტერესო ისტორიების მოსმენამ, უგემრიელესი პიცით პირის ჩატკბანურებამ და სასიამოვნო გარემომ ისე მოგვხიბლა, ვერც კი გავიგეთ როგორ შემოგვაღამდა. გულისხმიერი მიმტანები კეთილად გვექცეოდნენ ჩვენც და პიცერიის სხვა სტუმრებსაც. იქ არ იყიდება ალკოჰოლური სასმელი, მხოლოდ ლუდისა და ქართული ღვინის მირთმევაა შესაძლებელი. პიცერიის გარკვეულ ნაწილში კი, მოწევაც აკრძალულია.
Facebook Comments Box
